Komiks w teorii

Pojęcie komiksu, myśląc stereotypowo, najczęściej utożsamiane jest z małymi książeczkami rysunkowymi tworzonymi na potrzeby rozrywki fundowanej najmłodszym odbiorcom, to jest dzieciom i nastolatkom. W gruncie rzeczy jednakże, prawdziwy komis stanowi jeden z najważniejszych elementów sztuki.
Komiksem określa się nie rozrywkę bajkową, jak to się wielu wydaje, ale stanowiącą skrupulatnie przygotowaną prawdziwą opowieść obrazkowa. To historyjka, jaka ułożona jest w sposób sekwencyjny. Posiada przede wszystkim rysunki, ale też i charakterystyczne dymki, które zawierają napisy. To specjalnie dodawany tekst, który pozwala odpowiednio zinterpretować całą historyjkę. Komiksy są publikowane zarówno w prasie, jak także mogą pojawiać się jako zupełnie oddzielna publikacja, najczęściej w swego rodzaju zeszytach.

Największy boom na komisy pojawił się mniej więcej na przełomie dziewiętnastego oraz dwudziestego stulecia. Wtedy to zaczęła być proponowana odbiorcom kompletnie nowa treść i całkowicie inna forma sztuki, jaką stała się gazetowa grafika satyryczna.
Komiks jako pojęcie z kolei wywodził się z języka angielskiego, od tamtejszego terminu comic strip, a z czasem utrwalił się też powszechnie wykorzystywany do nazewnictwa tej formy literackiej termin comics. Warto też wspomnieć, że pojęcie comics jest wyrazem zapożyczonym od słowa comic, co po angielsku w dosłownym tłumaczeniu oznacza komiczny, komediowy. We Francji, gdzie komiks też zyskał bardzo duży rozgłos, pojawił się natomiast termin bande dessinee, zaś typowy włoski komiks z przełomu dziewiętnastego i dwudziestego stulecia określano fumetti.
Napisane przez: